Ziemiórki i skoczogonki. Co żyje w ziemi w doniczkach i jak się tego pozbyć

Nie ulega wątpliwości, że rośliny doniczkowe są najwspanialszą ozdobą każdego wnętrza, trzeba jednak pamiętać, że bywają atrakcyjne nie tylko dla nas. Wiele owadów i mikroorganizmów również się nimi interesuje i chętnie się na nich osiedla. Niektóre z nich to organizmy pożyteczne lub niegroźne, inne to uciążliwe szkodniki.

Jest też jednak grupa owadów, którą ciężko jest zdefiniować, gdyż zwykle są niegroźne, a nawet pożyteczne, ale w pewnych warunkach mogą stać się szkodnikami. Do tej grupy zaliczają się m.in. maleńkie ziemiórki i skoczogonki, których środowiskiem życia jest głównie znajdujące się w doniczkach podłoże. Oba gatunki to zupełnie różne stworzenia, jednak na pewnym etapie życia ich zwyczaje są dość podobne. Bardziej popularne z nich są skoczogonki.

Skoczogonki to maleńkie (do kilku milimetrów długości), bezskrzydłe, podłużne stawonogi. Mają zmienne ubarwienie, ale zwykle szklisto białe. W zależności od gatunku mogą być wyposażone w części ciała umożliwiające skoki (gatunki skaczące) lub być ich pozbawione (gatunki nieskaczące).

Większość swojego życia skoczogonki spędzają w wilgotnym, bogatym w materię organiczną środowisku (np. kompost, ziemia liściowa, naturalna ściółka), gdyż z reguły odżywiają się resztkami organicznymi i martwymi tkankami roślin.

Kiedy ich populacja jest niewielka, niczym nie zagrażają roślinom, a nawet pełnią pożyteczną rolę, wzbogacając podłoże w substancje odżywcze. Gorzej, kiedy ich liczebność skoczogonków radykalnie wzrasta (np. w wyniku nawożenia skażonym kompostem), gdyż wtedy zaczyna brakować im pożywienia i szukają go gdzie indziej. Ich ofiarami stają się wtedy rośliny, a niegroźne owady zmieniają się w szkodniki. Zaatakowana przez nie roślina słabnie i staje się podatna na choroby grzybowe, dlatego wymaga ochrony.

**Polecamy:

**

Skoczogonków możemy pozbyć się na kilka sposobów. W pierwszej kolejności spróbujmy zalać wodą całe podłoże aż po brzegi doniczki i tak pozostawić na kilka godzin. Po tym czasie zebrane na powierzchni wody owady wylejmy razem z nadmiarem wody.

Innym rozwiązaniem jest przesadzenie rośliny do nowej, wolnej od szkodników ziemi, po uprzednim oczyszczeniu i wypłukaniu korzeni ze starego, skażonego podłoża.

Bardziej radykalny sposób polega na opryskaniu lub podlaniu ziemi jednym z polecanych na skoczogonki preparatów np. Decis Ogród. Przydadzą się też pałeczki na szkodniki jak np. Tarcznik Ultra Substral.

Drugim owadem, który może zasiedlić podłoże roślin doniczkowych jest ziemiórka. Owad wygląda inaczej niż skoczogonek i ma inny cykl życiowy, ale jego zwyczaje żywieniowe są podobne. W glebie bytuje jego postać larwalna, która ma wydłużone, kilkumilimetrowe ciało o szklistej barwie, dlatego łatwiej jest dostrzec ziemiórkę w postaci dorosłego owada. Dorosła ziemiórka to maleńka, ruchliwa, ciemna muszka o przeźroczystych skrzydłach.

Podobnie jak skoczogonki, larwy ziemiórki preferują wilgotne środowiska i odżywiają się głównie materią organiczną oraz resztkami roślinnymi, dlatego w normalnych warunkach nie stanowią zagrożenia dla roślin. Kiedy jednak populacja ziemiórek znacznie wzrasta, larwy stają się szkodnikami i w poszukiwaniu jedzenia, zaczynają wgryzać się w rośliny, uszkadzając ich tkanki oraz korzenie. Zaatakowana roślina słabnie, traci walory ozdobne i choruje, dlatego wymaga ochrony.

Walkę z ziemiórkami najlepiej zacząć od umieszczenia w pobliżu doniczki specjalnej tablicy lepowej, wyłapującej dorosłe owady (np. Target Natural żółte tablice lepowe na szkodniki) i podlania podłoża wywarem z czosnku.

Dobrym sposobem jest też przesadzenie rośliny do nowego, sterylnego podłoża i doniczki, po uprzednim oczyszczeniu i wypłukaniu jej korzeni z zainfekowanej ziemi.

Dopiero kiedy te sposoby zawiodą, można sięgnąć po bardziej radykalne metody w postaci środków chemicznych, którymi opryskujemy lub podlewamy podłoże (np. Substral Długo działający Polysect, Decis Ogród). Pomocne mogą być też pałeczki na szkodniki.

Decydując się na użycie preparatów chemicznych, pamiętajmy jednak, aby opryski roślin wykonywać na świeżym powietrzu i w ubraniu ochronnym, gdyż chemikalia mogą zagrozić nie tylko owadom, ale też nam samym.