Storczyki, które można uprawiać w powietrzu. Jakie wybrać i jak o nie dbać

Do niedawna storczyki były rzadko spotykane w naszych mieszkaniach, jednak w ostatnich latach bardzo zyskały na popularności i stały się jednymi z ulubionych roślin pokojowych. Wprawdzie nie wszystkie nadają się do uprawy w warunkach domowych, ale kilka z nich czuje się w mieszkaniu całkiem dobrze i jeśli tylko wiemy, jak się nimi zająć, doskonale rosną i bujnie kwitną.

Sprawdź: W jakim podłożu sadzić storczyki i dlaczego nie może to być zwykła ziemia

Jednym z najpopularniejszych storczyków pokojowych jest falenopsis, uprawiany zwykle w specjalnym podłożu, w doniczkach. Warto jednak spróbować także uprawy innych gatunków i to nawet takich, które mogą rosnąć bez ziemi, choć zadanie nie będzie łatwe.

Wiele storczyków to epifity czyli rośliny rosnące na innych roślinach. Nie są one jednak pasożytami, gdyż wodę pobierają z powietrza, a pokarm wytwarzają same (dzięki fotosyntezie). Dlatego też innych roślin nie traktują jak żywicieli, a jedynie jako podpory, na których utrzymują się za pomocą korzeni (mogą też rosnąć w szczelinach skalnych, na konarach lub pniach drzew).

Do rozwoju nie potrzebują podłoża, gdyż pobierają potrzebne składniki pokarmowe z otoczenia za pomocą specjalnych, gąbczastych korzeni powietrznych. Wodę i minerały gromadzą natomiast w organach spichrzowych (najczęściej w postaci mięsistych pseudobulw) i wykorzystują w miarę potrzeb.

Dzięki takiemu przystosowaniu do trudnych warunków siedliskowych, storczyki epifityczne mogą rosnąć właściwie „w powietrzu”, obywając się bez ziemi i bez doniczki. Nie wszystkie jednak można w ten sposób uprawiać, dlatego zanim wybierzemy się na zakupy, powinniśmy wiedzieć, czego szukać.

Wśród storczyków możliwych do uprawy bez podłoża znajdują się między innymi: cattleya, dendrobium, laelia, vanda, cymbidium, stanhopea (o pachnących kwiatach), a nawet falenopsis. Zwykle umieszcza się je w specjalnych, drewnianych podwieszanych koszykach, na kawałkach kory lub na ozdobnych konarach, z których korzenie roślin mogą swobodnie zwisać.

Z uprawą takich storczyków jest jednak pewien poważny problem. Ponieważ rośliny nie rosną w ziemi, muszą poobierać wilgoć i składniki pokarmowe z powietrza. W naturze nie mają z tym kłopotu, gdyż wilgotne lasy tropikalne dostarczają im wszystkiego, czego potrzebują. W mieszkaniu jednak trudno osiągnąć tak wysoką wilgotność (ok. 90-95%), dlatego dla większości storczyków epifitycznych, w naszych domach jest na ogół zdecydowanie za sucho.

Jeśli więc chcemy podjąć się ich uprawy z sukcesem, musimy nawet kilkanaście razy na dobę spryskiwać je wodą (co dwa tygodnie dodając do wody specjalną, płynną odżywkę do storczyków) lub prowadzić ich uprawę w oknie kwiatowym, oranżerii lub szklarni.

Można wprawdzie spróbować powiesić rośliny w widnej, wilgotnej łazience, umieścić wokół ich korzeni wilgotny mech i ustawić w ich pobliżu nawilżacz powietrza, jednak nawet takie zabiegi mogą nie wystarczyć, aby przez dłuży czas utrzymać rośliny w dobrej formie i nakłonić je do obfitego kwitnienia.

Storczyki epifityczne pochodzą z różnych części świata i z różnych środowisk, dlatego mają też różne wymagania w stosunku do temperatury. Niektóre z nich przez cały rok oczekują wysokich dość temperatur (ok. 22-30°C), inne potrzebują ciepła latem i chłodu zimą (ok. 22-25°C latem i 15-18°C zimą), jeszcze inne przez cały czas preferują chłód (latem 15-18°C, zimą 2-3 stopnie mniej), a jeszcze inne wymagają różnych temperatur w dzień i w nocy. Największe zróżnicowanie wymagań w tym zakresie prezentują storczyki z rodzaju dendrobium, ale wśród innych storczyków też nie brak indywidualistów.

Podobnie wygląda sprawa z oświetleniem. Wprawdzie większość epifitycznych storczyków pochodzi z lasów tropikalnych, dlatego woli stanowiska półcieniste niż słoneczne, ale nie jest to regułą i nie dotyczy wszystkich storczyków, dlatego zanim podejmiemy się na uprawę, musimy poznać ich potrzeby, gdyż nie zawsze będziemy w stanie je spełnić.

Warto też pamiętać, że niektóre ze storczyków epifitycznych w mieszkaniu lepiej jest uprawiać w specjalnym, lekkim podłożu, niż całkiem bez ziemi, bo wtedy łatwiej będzie im zapewnić odpowiednie warunki uprawowe (np. falenopsis, cattleya).