Jak wyhodować ananasa w doniczce. Domowa uprawa ananasów krok po kroku

Ananas to jeden z najsmaczniejszych owoców egzotycznych. Jego soczysty, żółty, słodko-kwaśny miąższ jest nie tylko bardzo smaczny i aromatyczny, ale też niezwykle wartościowy, gdyż zawiera wiele cennych składników odżywczych. W Polsce świeże ananasy możemy kupić jedynie w sklepie, gdyż w naszym klimacie nie da się ich uprawiać w ogrodzie.

Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby spróbować uprawy doniczkowej ananasów. Jeśli zapewnimy roślinom odpowiednie warunki, możemy się nawet doczekać owoców (zawiązują się partenokarpicznie, dlatego kwiaty nie wymagają zapylenia). Wprawdzie nie będą tak duże, smaczne i aromatyczne, jak te kupione w sklepie, ale ich pojawienie się z pewnością da nam mnóstwo satysfakcji.

Ananas jadalny to należąca do rodziny bromeliowatych bylina, zasiedlająca w naturze tropikalne rejony Ameryki Południowej (m.in. Brazylia). W naturze roślina dorasta do ok. 1,5 m wysokości i tworzy silnie zredukowany pień, zwieńczony dużą rozetą sztywnych, wąskich, ząbkowanych na brzegach liści.

Latem z środka rozety wyrasta pęd kwiatowy, zwieńczony kwiatostanem, z którego następnie rozwija się owoc. Chociaż lato to naturalna pora owocowania ananasów, producenci i hodowcy stosują rozmaite zabiegi pozwalające na uzyskanie owoców o różnych porach roku. W uprawie domowej możemy jednak liczyć na nie właśnie latem.

Rozpoczęcie uprawy ananasa jest bardzo proste. Wystarczy kupić w sklepie ładnego, dojrzałego ananasa ze zdrową, zieloną rozetą liściową na szycie. Następnie należy odciąć wierzchołek, oczyścić go z miąższu i odłożyć na 2-3 dni, aby lekko obsechł.

Potem rozetę liściową umieszcza się w lekkim, wilgotnym podłożu (mieszanka torfu z piaskiem), okrywa kapturkiem z perforowanej folii i umieszcza w bardzo jasnym, ale osłoniętym przed bezpośrednim słońcem miejscu. Ważne jest, żeby sadzonka ananasa przez cały miała dość ciepło – temperatura ukorzeniania to ok. 25-28C°).

Kiedy z rozety zaczną wyrastać młode liście, będzie to sygnał, że roślina się ukorzeniła. Zwykle następuje to po około 2 tygodniach. Wtedy zdejmujemy folię i umieszczamy sadzonkę w większej doniczce (średnica ok. 8-10 cm). Najlepiej, żeby to była doniczka ceramiczna, bo jej ścianki przepuszczają powietrze i odprowadzają nadmiar wody. Doniczkę wypełniamy żyzną ziemią liściową z dodatkiem piasku lub dobrą ziemią kwiatową.

Następnie ustawiamy roślinę w bardzo widnym, ale osłoniętym przed bezpośrednim słońcem miejscu i przez cały rok zapewniamy temperaturę pokojową (latem ok. 22-24°C, zimą 18-20°C).

W sezonie wegetacyjnym (od wiosny do jesieni), ananasy systematycznie zasilamy i podlewamy, pilnując, aby ziemia w doniczce zawsze była lekko wilgotna, ale nigdy mokra, gdyż rośliny bardzo nie lubią nadmiaru wody (ich korzenie łatwo gniją).

Ananasy uwielbiają natomiast wilgotne powietrze, dlatego warto co jakiś czas je zraszać, ustawić w ich pobliżu nawilżacz powietrza lub postawić doniczkę na wilgotnych kulkach keramzytu.

Zimą zaprzestajemy nawożenia i ograniczamy podlewanie, pozwalając roślinie trochę odpocząć. W okresie zimowym jednym z zagrożeń może być dla nich przesuszone powietrze, dlatego jeśli tylko dysponujemy oknem kwiatowym lub ciepłą werandą, będą to lepsze miejsca na zimowisko dla ananasów niż nasze pokoje.

Kiedy wiosną rośliny ponownie rozpoczynają wegetację, możemy je przesadzić w nieco większą doniczkę. Wznawiamy też nawożenie i systematyczne podlewanie.

Tak pielęgnowane rośliny po 2-3 latach uprawy powinny wydać owoce, które wytworzą się na szczycie sztywnej, wzniesionej łodygi. Kiedy dojrzeją, możemy je pozostawić na roślinie jako egzotyczną dekorację lub ściąć i po obraniu ze skóry zjeść na surowo. Iich smak będzie jednak daleki od oryginału i nie każdemu przypadnie do gustu.

Znajdującą się na ich wierzchołku rozetkę, możemy ściąć i wykorzystać do rozmnażania, uzyskując nową sadzonkę. Jest to ważne, gdyż rozeta mateczna, która wydała kwiat i owoc, po zakończeniu owocowania zamiera (podobnie jak u innych roślin z rodziny bromeliowatych).

Nowe rośliny możemy wiec uzyskać jedynie z wierzchołów rozetek wytworzonych na owocach lub z młodych rozetek potomnych, które rozeta mateczna wytworzyła przed obumarciem.