Jak uprawiać brunnerę wielkolistną, która kwitnie jak niezapominajka

Byliny o atrakcyjnych liściach to jedne z najcenniejszych roślin ogrodowych. Należy do nich między innymi brunnera wielkolistna o bardzo pięknych, dużych liściach i uroczych, niebieskich kwiatkach. Jej liście mają sercowaty kształt i są w typowym, zielonym kolorze, ale już odmiany brunnery mogą pochwalić się liśćmi dużymi, barwnymi lub gęsto pokrytymi siateczką kontrastowo ubarwionych nerwów.

Brunnera nie jest rośliną szczególnie okazałą, gdyż dorasta zwykle do ok. 30-40 cm wysokości, ma jednak bardzo ładny, rozłożysty, kępiasty pokrój i wspaniale nadaje się do wypełniania kompozycji rabatowych.

Wiosną zachwyca też rozwijającymi się na szczytach delikatnych, rozgałęzionych łodyżek, niewielkimi, uroczymi, niebieskimi kwiatkami, które do złudzenia przypominają niezapominajki, choć zdarzają się też odmiany o kwiatach białych („Alba”). Brunnera kwitnie w kwietniu i maju.

Bardzo podobna do brunnery oraz niezapominajki jest jeszcze jedna roślina, czyli ułudka wiosenna. Również ma "niezapominajkowe" kwiaty, jednak jej liście są jednolicie zielone, szersze niż u niezapominajki, a węższe niż u brunnery (i bez kolorowych przebarwień).

Sprawdź też: Jak uprawiać pomidory w gruncie i pod osłonami

Podobnie jak funkie, brunnera na zimę zasusza liście i znika z ogrodu, zapadając w sen zimowy. Warto więc oznaczyć miejsce, w którym rośnie, aby wiosną nie uszkodzić jej przypadkiem podczas prac pielęgnacyjnych.

W ogrodzie brunnera może być wykorzystana na różne sposoby. Doskonale znosi półcień, a nawet cień, dlatego idealnie nadaje się do uprawy w słabo oświetlonych zakątkach ogrodu. Znakomicie komponuje się z żurawkami, tawułkami Arendsa, bodziszkami, miodunkami plamistymi, paprociami, pierwiosnkami i funkiami.

Ponieważ brunnera jest stosunkowo tolerancyjna względem odczynu podłoża (toleruje zarówno kwaśne jak i obojętne gleby), może też towarzyszyć na rabacie różanecznikom, azaliom i wrzosom.

Posadzona w większych grupach, brunnera sprawdza się też jako roślina okrywowa, osłaniająca swoimi dużymi liśćmi wolne przestrzenie np. pod krzewami lub drzewami. Można z niej także tworzyć obwódki rabat, zdobić obrzeża schodów lub tarasów, sadzić w cienistych miejscach na skalnikach lub nad brzegami oczka wodnego, a także uprawiać w doniczkach.

Oprócz typowego gatunku i roślin o zielonych liściach, do wyboru mamy też sporo odmian o bardziej ozdobnych liściach jak np.

• „Alexander's Great”, „Silver Spear” i „Jack Frost” - duże liście o biało-srebrzystej blaszce, pokryte gęstą siateczką zielonych nerwów,
• „Hadspen Cream” - zielone liście, z kremowo żółtym, szerokim obrzeżem, wrażliwa na mróz,
• „Looking Glass” i „Silver Heart” - liście duże, blaszka niemal całkiem srebrzystobiała z delikatną siateczką zielonych nerwów,
• „Variegata” - liście zielone z szerokim, nieregularnym, białym obrzeżem,
• „Diane's Gold” - liście żółto-zielonkawe przez cały sezon, odmiana niska, ok. 20-30 cm wys.

Zanim jednak posadzimy brunnerę w ogrodzie, musimy zapewnić jej odpowiednie stanowisko, gdyż niewłaściwe warunki uprawy mogą sprawić, że roślina straci całą swoją urodę. Przede wszystkim należy przeznaczyć dla niej miejsce cieniste lub półcieniste, osłonięte przed bezpośrednim słońcem, gdyż w miejscu silne nasłonecznionym, jej liście mogą być przepalane przez słońce (szczególnie u odmian pstrych).

Roślina preferuje też żyzną, próchniczą, stale lekko wilgotną glebę, ale poradzi sobie również na słabszym podłożu. Trzeba jedynie pamiętać, że posadzona na stanowisku suchym, będzie więdła, a na podłożu zbyt jałowym jej liście znaczną karleć, a nawet się deformować.

Polecamy też: Tawułki - rośliny, które lubią cień i pięknie kwitną

Brunnera nie wymaga natomiast żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, choć będzie wdzięczna za sezonowe zasilanie jej nawozami wieloskładnikowymi. Wiosną po kwitnieniu dobrze jest też usunąć pędy kwiatowe, aby nie szpeciły rośliny.

Brunnery nie nękają zwykle choroby i szkodniki, dlatego ochrona chemiczna nie jest konieczna. Gatunek zwykle dość dobrze zimuje, jednak jego delikatniejsze odmiany powinny zostać okryte na zimę torfem lub liśćmi, szczególnie w chłodniejszych rejonach kraju.

Podobnie jak w przypadku wielu innych bylin, najlepszym sposobem na rozmnażanie brunnery wielkolistnej jest podział kęp. Robimy to w marcu-kwietniu lub sierpniu-wrześniu.

Roślina ładnie się rozrasta, dlatego z jednego egzemplarza można uzyskać nawet kilkanaście ukorzenionych sadzonek. Gotowe sadzonki można też kupić w centrum ogrodniczym lub na targu.

Poznaj też: Wymagania i właściwości lecznicze miodunki plamistej