Jak jeść pitaję, czyli smoczy owoc, i jakie ma właściwości

Na półkach sklepowych wybór egzotycznych owoców jest obecnie bardzo bogaty. Wśród nich królują głównie banany, mandarynki i pomarańcze, ale nie brakuje też oryginalnych ciekawostek, których jeszcze nie znamy i nie bardzo wiemy, co z nimi zrobić. Jedną z nich jest między innymi niezwykle egzotycznie wyglądająca pitaja, nazywana też truskawkową gruszką lub „smoczym” owocem (nietypowo wyglądająca skórka, kojarzy się z łuskowatą skórą legendarnych gadów).

Pitaja ma pękaty, beczkowaty, nieco wydłużony kształt, jaskrawy, czerwono-różowy lub żółty kolor i pokryta jest skórzastą skórką, zakończoną odstającymi, zaostrzonymi liśćmi. Nie mniej oryginalne jest również wnętrze tego egzotycznego owocu, skrywające biały (czasem też czerwony), gęsty, soczysty miąższ oraz liczne, drobne, czarne nasiona, przypominające ziarenka maku.

Co ciekawe, pitaja nie jest jednak owocem jednej rośliny, ale grupą owoców pochodzących z różnych gatunków kaktusów, dlatego może mieć różną barwę skórki i miąższu. Na przykład:

• pitaje o czerwono-różowej skórce i białym miąższu pochodzą z kaktusa Hylocereus undatus,
• pitaje o żółtej skórce i białym miąższu z Hylocereus megalanthus,
• pitaje o czerwonej skórce i czerwonym miąższu z Hylocereus costaricensis.

Ciekawostką jest też fakt, że kaktusy, z których pochodzą pitaje, zakwitają w nocy, wydając pięknie pachnące, zwykle białe kwiaty, przez co bywają nazywane „królową nocy”.

Smocze owoce już od dawna była ceniona przez rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej i Środkowej, skąd głównie pochodzi. Obecnie stała się jednak również obiektem zainteresowania naukowców, badających jej skład i właściwości odżywcze. W wyniku ich pracy okazało się, że pitaja jest nie tylko smacznym i bardzo oryginalnym, ale też niezwykle wartościowym owocem.

Smoczy owoc zawiera cały szereg cennych substancji odżywczych, takich jak minerały (m.in. fosfor, wapń, żelazo), kwasy organiczne (m.in. kwas askorbinowy), cukry, betalainy (naturalne barwniki o właściwościach przeciwutleniających) i witaminy (B, C, E). Dzięki takiemu bogactwu cennych składników odżywczych, pitaja może mieć bardzo pozytywny wpływ na nasze zdrowie.

Spożywanie owoców zaleca są między innymi osobom cierpiącym z powodu nadwagi, gdyż posiadają niewielką kaloryczność (100 g owocu to ok. 50 kcal) i pomagają ograniczyć wchłanianie tłuszczów, ułatwiając tym samym odchudzanie. Zawarte w pitai związki przeciwutleniające, mają też dobroczynny wpływ na układ krążeniowy-naczyniowy oraz pomagają chronić organizm przed chorobami nowotworowymi.

Te egzotyczne owoce pomagają też ograniczyć negatywne skutki chemicznej terapii nowotworowej. Ze względu na bogactwo witamin i minerałów, pitaje mogą być też doskonałym uzupełnieniem diety osób osłabionych i cierpiących na niedobór witamin.

Zanim jednak zdecydujemy się sięgnąć po te oryginalne owoce, powinniśmy dowiedzieć się, jak można je wykorzystać. Miąższ pitai jest aromatyczny, soczysty i ma lekko kwaskowaty, orzeźwiający smak (nieco przypomina agrest). Najlepiej smakuje na surowo, dlatego po obraniu, można kroić owoce w plastry lub jeść ich miąższ łyżeczką. Plasterki miąższu mogą być też ciekawym dodatkiem do herbaty.

Polecamy również: Ogórek kiwano – smak, właściwości i zastosowanie

Ze względu na dużą zawartość wody, z owoców można także przygotowywać soki. Miąższ pitai jest również znakomitym dodatkiem do lodów, deserów, kremów, ciast oraz sałatek owocowych i warzywnych. Można go też dodawać do koktajli owocowych lub przygotowywać z niego rozmaite musy. W potrawach smak owocu nie jest dominujący, ale nadaje daniom szczególny, egzotyczny charakter.

Kaktusy, z których pochodzą pitaje, można też uprawiać w domu. Większość z nich oczekuje dużo światła (ale nie bezpośredniego słońca), mało wody (preferują suche podłoże) i umiarkowanej temperatury, wyższej w dzień i niższej w nocy (ok. 20-24 °C w dzień i 15-18°C w nocy).

Lato powinny spędzać na balkonie lub w ogrodzie, w miejscu bardzo jasnym, ale nie narażonym na bezpośrednie słońce. Kaktusy wypuszczają zwykle długie pędy, które wymagają podpór. Przy odpowiedniej pielęgnacji, mogą kwitnąć (zwykle późną wiosną i latem), a nawet owocować.