Hiacyntowce nie są w Polsce bardzo popularne, ale warto na nie zwrócić uwagę. Podpowiadamy, jak uprawiać te kwiaty i co trzeba im zapewnić.
Wcześnie kwitnące rośliny cebulowe to prawdziwe gwiazdy ogrodu. Zwykle to właśnie one rozpoczynają sezon i jako jedne z pierwszych nadają kolor budzącej się po zimie do życia przyrodzie. Niektóre z nich jak tulipany, narcyzy czy hiacynty, są nam dobrze znane, ale jest też wiele mniej popularnych gatunków, które także zasługują na uwagę.
Przeczytaj koniecznie: Kiedy, jak i czym nawozić wiosenne kwiaty cebulowe
Należy do nich między innymi hiacyntowiec zwyczajny nazywany też zwisłym (Hyacinthoides non-scripta), który w ogrodach pojawia się dość rzadko, choć uroku z pewnością mu nie brakuje.
Zobacz zdjęcia
Hiacyntowce w naturze rosną w widnych lasach, dlatego też w ogrodach dobrze się czują pod drzewami liściastymi.
MichaelGaida - pixabay.com
W dobrych warunkach hiacyntowce ładnie rozrastają się. Ich cebulek nie trzeba wykopywać.
PollyDot - pixabay.com
Hiacyntowce potrzebują żyznej ziemi. Warto ściółkować je kompostem, który też osłoni ziemię przed mrozem i nadmiernym parowaniem wody.
PollyDot - pixabay.com
Hiacyntowce bywają mylone i z cebulicami, i z hiacyntami. Ale to osobny gatunek.
Daryuschandra - pixabay.com
Hiacyntowce wyglądają delikatnie, ale są trujące (przy spożyciu). Ich sok może też podrażniać skórę (np. przy zrywaniu).
Katarzyna Laszczak
Hiacyntowce zanikają latem. Dlatego warto sadzić je w towarzystwie innych roślin, które wypełnią rabatę.
Katarzyna LaszczakJak wyglądają hiacyntowiec
Mimo bliskiego pokrewieństwa z hiacyntami, pokrojem bardziej przypomina delikatne cebulice niż napuszone hiacynty. Jego delikatne, niewielkie, szafirowoniebieskie, smukłe, dzwonkowate kwiaty, zebrane są na łodyżce w luźne, jednostronne grona, przypominają małe, wiszące dzwoneczki. Cechą charakterystyczną kwiatów są mocno wywinięte na zewnątrz końce płatków. Intensywnie niebieskie kwiaty wspaniale kontrastują z zielenią wąskich, spłaszczonych, błyszczących liści, zebranych ponad ziemią w luźne kępki. Hiacyntowce kwitną pod koniec kwietnia i w maju.
Podpowiadamy: Jak uprawiać cebulice (i śnieżniki) w ogrodzie
Niebieskie łany hiacyntowców
Mimo swojego skromnego wyglądu i niewielkich rozmiarów (wys. ok. 20-30 cm), hiacyntowiec zwyczajny nie ustępuje jednak swojemu okazalszemu kuzynowi siłą aromatu, gdyż zapach jego kwiatów jest naprawdę wyrazisty i intensywny.
Hiacyntowiec zwyczajny to cebulowa bylina pochodząca z Zachodniej Europy (m.in. Holandia, Belgia, Anglia), a w szczególności z Wysp Brytyjskich, gdzie często bywa spotykana na stanowiskach naturalnych (w widnych lasach, na polanach, w zaroślach), na których tworzy wiosną duże, piękne łany (angielska nazwa hiacyntowców to bluebells).
Jak uprawiać hiacyntowce
Uprawa hiacyntowca w Polsce także nie jest trudna, choć ze względu na umiarkowaną mrozoodporność rośliny (ok. -15/18°C), ogranicza się raczej do cieplejszych rejonów kraju.
Hiacyntowiec zwyczajny to roślina widnych lasów, dlatego w uprawie oczekuje osłoniętego, półcienistego stanowiska i żyznej, próchniczej, stale lekko wilgotnej, bogatej w składniki odżywcze i materię organiczną gleby, najlepiej o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie pH.
Roślina jest wrażliwa na suszę, dlatego w czasie bezdeszczowej wiosny może potrzebować nawadniania. Będzie też bardzo wdzięczna za warstwę ściółki w postaci kompostu. Taka ściółka nie tylko dostarczy jej składników odżywczych i cennej materii organicznej, ale też zapobiegnie nadmiernemu wysychaniu podłoża, a zimą ochroni cebule przez chłodem.
Sprawdź: Jak uprawiać i pielęgnować hiacynty
Kiedy i jak sadzić hiacyntowce
Cebulki hiacyntowca sadzi się do gruntu jesienią (wrzesień-październik), umieszczając je w podłożu na głębokości ok. 7-8 cm. Dla rośliny dobrze jest też od razu wybrać stanowisko docelowe, gdyż na jednym miejscu może pozostawać przez długie lata. Na odpowiednim stanowisku może się też doskonale rozsiewać i rozrastać, tworząc z czasem okazałe łany, dlatego przyda się jej sporo przestrzeni.
Z czym sadzić hiacyntowce
Musimy też pamiętać, że podobnie jak wiele innych wiosennych kwiatów cebulowych, hiacyntowiec pozostaje ozdobny tylko przez krótki czas wiosenny, potem znika z rabat, przechodząc w stan letniego spoczynku. Z tego względu nie powinien zajmować centralnego miejsca w ogrodzie.
Idealnie sprawdzi się natomiast w roli podszytu pod niezbyt gęstymi drzewami lub krzewami, gdzie będzie dobrze komponował się z innymi kwiatami cebulowymi o podobnych wymaganiach (np. śnieżyczki, cebulice, psiząb, śniadek). Ze względu swój luźny pokrój i delikatny wygląd, sprawdzi się szczególnie w ogrodach naturalistycznych, wiejskich i leśnych. Jej urocze, pięknie pachnące kwiaty nadają się też do ciecia i do wazonu.
Uwaga: hiacyntowiec to roślina trująca
Zrywając i uprawiając hiacyntowce musimy być jednak ostrożni, gdyż cała roślina jest trująca zarówno dla ludzi jak i zwierząt, dlatego najlepiej zrywać jej kwiaty w rękawiczkach i trzymać je z daleka od dzieci. Wprawdzie zawarte w tkankach glikozydy są groźne dla zdrowia dopiero po przypadkowym spożyciu, ale sok rośliny może też powodować podrażnienia skóry u osób szczególnie wrażliwych lub podatnych na alergię.
Polecamy też: Facelię - roślinę ozdobną, pożyteczną i miododajną. Sprawdź, jak ją uprawiać
Inne gatunki hiacyntowców
Warto również wiedzieć, że oprócz najbardziej popularnego hiacyntowca zwyczajnego, w ogrodach spotykany jest też jego bliski kuzyn, hiacyntowiec hiszpański, który jest rośliną nieco bardziej okazałą (wys. ok. 30-50 cm) i posiadającą odmiany o kwiatach białych lub różowych. Bardzo popularne są również krzyżówki tych roślin (zachodzą one naturalnie, Hyacinthoides × massartiana).
Zaloguj się i skomentuj pierwszy
